Virginia kers - rood

Send

In dit artikel zal ik het hebben over de vogelkers Virginia, een decoratieve cultuur die graag op sites wordt gekweekt vanwege zijn schoonheid. Soms wordt het zo - rode vogelkers genoemd. Ze hebben haar uit Noord-Amerika gehaald. Het wordt vaker gevonden in de vorm van een grote meerstammige struik tot 5 m hoog, minder vaak - een kleine boom. Snel groeien. Het kan uitgroeien tot dikke gordijnen.

Vogelkers (Prunus virginiana) - een boom uit de onderklasse Cherry (Cerasus) geslacht Plum (Prunus) familie Pink (Rosaceae), in vivo groeiend in Noord-Amerika.

Beschrijving van vogelkers Virginia, of rood

Virgin vogelkers bloeit iets later dan gewone vogelkers, wat bijdraagt aan hogere opbrengsten, omdat de kleur niet wordt beschadigd door voorjaarsvorst. De bloei is er in overvloed, de boom lijkt te zijn gehuld in wit opengewerkt schuim, wat de plant een ongewoon mooie uitstraling geeft. De bloemen zijn klein, tweevingerig, geurloos, verzameld in een penseel tot 15 cm lang. Hij bloeit ongeveer twee weken.

De vruchten rijpen ook later dan in gewone vogelkers in augustus-september. Ze zien er helder of donkerrood uit, smaken zoet en zuur, aangenaam, niet zo scherp als haar gewone neef en de vruchtvorming is regelmatiger. Bovendien vallen de vruchten niet lang weg. Ze kunnen tot volgend voorjaar aan een boom hangen en deze zelfs in de winter versieren.

Fruit bevat suiker, organische zuren, tannines, zaden - olie. Het is trouwens mogelijk om er vogelkersmeel van te bereiden, dat wordt gebruikt als vulling voor taarten. Om dergelijk meel te bereiden, worden de stengels van de bessen gescheiden, gewassen, aan de lucht gedroogd en vervolgens in de oven gedroogd bij een temperatuur van niet meer dan 50 graden. Droog fruit wordt gemalen. Bovendien worden bessen vers geconsumeerd, toegevoegd aan compotes.

Verzorging van vogelkers virginianus

Virginia vogelkers heeft geen speciale zorg nodig. Het is minder veeleisend op de bodem dan gewone vogelkers, maar houdt van losse, vruchtbare, goed bevochtigde plaatsen. Daarom groeit het vaak langs de oevers van rivieren. Het kan groeien in lichte schaduw, maar het is beter om het in een ruime, open, goed verlichte ruimte te planten. Vogelkers Virginia, een cultuur die bestand is tegen droogte, vorst, plagen en ziekten. Het voert de grond goed af en gevallen bladeren beïnvloeden de samenstelling gunstig.

Aanvoer van gewone vogelkers Virginia

Maagdelijke kers wordt vermeerderd door zaden, stekken, scheuten en wortellagen. Het begint al in het derde jaar na het planten vruchten af te werpen wanneer het wordt vermeerderd door de scheuten en in het 6-7e jaar - met de zaadmethode. Botten worden in de herfst geplant tot een diepte van 5-6 cm.Als in het voorjaar wordt gezaaid, worden de botten 3-4 maanden gelaagd. in nat zand op 3-5 graden hitte. De eerste 2 jaar groeien zaailingen langzaam.

Vogelkersbomen kunnen zowel in het voorjaar als in het najaar worden geplant. Putten worden gegraven tot een diepte van 40 cm en een diameter van 60 cm. Op zware gronden wordt turf en zand toegevoegd; het is handig om tot 300 g superfosfaat toe te voegen aan elke plantkuil. Voor een betere bestuiving worden meerdere struiken tegelijk geplant op een afstand van 1,5-2 m van elkaar.

Houd er bij het planten van maagdelijke kers rekening mee dat het, in tegenstelling tot gewoon, overvloedige scheuten en zelfzaaien geeft. Dergelijke zaailingen op 2-jarige leeftijd kunnen op een vaste plaats worden geplant. De variëteit Schubert is bijzonder decoratief.

Vogelkersrood kruist gemakkelijk met gewone en geeft hybriden met tussenliggende karakters.