Buzulnik - tong van de vlam

Send

De naam van de plant komt van het Latijnse ‘ligularis’, ‘tong’. Soms wordt een plant genoemd onder tuinders, en zelfs als deze wordt verkocht op beurzen en winkels. Voor de bloei lijkt het op een bloembed met krachtige decoratieve bladeren, na de bloei begint het eruit te zien als een feloranje eiland dat onmiddellijk de aandacht trekt en heldere plekken creëert tegen andere planten. Als er geen afzonderlijke open plek is voor de buzulnik, dan is het noodzakelijk om deze op de achtergrond te planten, omdat de plant krachtig en lang is. Goed voor mixborders. Het ziet er erg mooi uit en voelt goed aan bij vijvers.

Buzulnik-beschrijving

Buzulnik of Ligularia (lat. Ligulária) - een geslacht van meerjarige grassen van de Asteraceae-familie, die ongeveer honderdvijftig soorten van de Euraziatische soort verenigt.

Sommige soorten worden in de tuinbouw gebruikt als sierplant.

Er zijn ongeveer 150 soorten bekend die groeien in Europa, Azië en Afrika. Verschillende soorten groeien in West-Azië, de Kaukasus en Europa. Binnen de voormalige USSR groeien 40 soorten. De grootste soortenrijkdom in Centraal-Azië (15) en het Verre Oosten (13). Op Sakhalin zijn er 2 soorten, op de Koerilen-eilanden - 1 soort (niet gebruikelijk).

Meerjarige wortelstokplanten. De stelen zijn recht, tot 120 cm lang. De bladeren zijn groot, tot 50 cm breed, gerangschikt in de volgende volgorde. Bloeiwijzen zijn manden, verzameld in paniek, trosvormige of trosvormige bloeiwijzen, zelden enkelvoudig. Marginale bloemen zijn riet, geel, oranje of witachtig, gerangschikt in één rij; middelste zijn buisvormig, geel of bruin. Achenes zijn langwerpig.

Buzulnik groeit

Plaats: buzulniki zijn schaduwtolerante en hygrofiele planten; in de tuin ontwikkelen ze zich beter in halfschaduw, hoewel ze zich goed voelen in de zon als ze overvloedig en regelmatig water geven.

De grond: hebben voedingsrijke, vochtige grond nodig. Ze groeien op zware, niet-gedraineerde kleigronden en lijden aan tijdelijke overstromingen.

Zorg: in het voorjaar is het raadzaam om de grond los te maken en te mulchen. In de zomer komt de zorg neer op regelmatig water geven en kousebandbloeiwijzen. Als de planten op vruchtbare grond worden geplant, kunnen ze niet worden gevoerd. Na de bloei worden bloeiwijzen verwijderd als er geen zaden nodig zijn, terwijl planten de grootte en het aantal bladeren vergroten, met behoud van een decoratief effect tot half oktober. Het bovengrondse deel kan het beste in de herfst worden afgesneden.

In de winter is het raadzaam om de grond rond de planten te mulchen. In open ruimtes op warme dagen is extra water nodig. Buzulniki worden niet aangetast door plagen en ziekten. Het enige ongedierte is slakken die jonge en zelfs volwassen leerachtige bladeren eten. Overwinter planten zonder beschutting.

Reproductie: verdeling van de struik en zaden die in het voorjaar worden gezaaid. Zaailingen bloeien 3-4 jaar. Planten worden geplant in de lente, in de maand mei en in de herfst, in september-oktober. Indien nodig kunt u in de zomer verplanten en het bovengrondse gedeelte afsnijden. Natuurlijk is het in dit geval niet nodig om te dromen van een decoratief effect. De verdeling van de struik wordt in het voorjaar geproduceerd. Landingsafstand van 50 tot 100 cm.

Ziekten en plagen: Bestand tegen ziekten en plagen, maar kan worden aangetast door slakken.

Buzulnik-soorten

Tandrad - Ligularia dentata

Homeland - China, Japan.

Spectaculaire plant tot 100 cm hoog. De bladeren zijn groot, niervormig, verzameld in een basale rozet. Bloeiwijzen - manden met een diameter van 7-8 cm, verzameld in paniekbloeiwijze. Rietbloemen zijn lichtgeel, buisvormig - lichtbruin. Hij bloeit in augustus en september gedurende 30 dagen. Draagt vrucht. In een cultuur sinds 1900. Winterhard, maar in strenge winters kan het lichtjes bevriezen.

Er zijn varianten beschikbaar:

Desdemona - met lila-bruine bladeren en vurige oranje bloemen
Othello - tot 90 cm lang met intens paarse grote bladeren met een diameter tot 50 cm en mandarijn-oranje bloeiwijzen met een diameter tot 13 cm, bloeit vanaf begin september ongeveer 40 dagen.

Buzulnik Vorobieva - Ligularia vorobievii

Homeland - Verre Oosten.

Vaste plant vormt onder gunstige omstandigheden krachtige struiken tot een diameter van 1,2 m met steeltjes tot een hoogte van 2 m. De bladeren zijn dik, leerachtig, afgerond, donkergroen. De bloemen zijn groot, helder geel, verzameld in trosvormige bloeiwijzen. Bloeit in augustus. Zaden ontkiemen binnen 14-42 dagen, ongelijkmatig bij een temperatuur van ongeveer 15 graden. Ze zijn lichtgevoelig, dus worden ze op het oppervlak gezaaid zonder te sluiten.

Wilson's Buzulnik - Ligularia wilsoniana

Homeland - Centraal-China.

De plant is tot 150 cm hoog. De stelen zijn recht, licht vertakt. Basale bladeren zijn groot, knopvormig, op lange bladstelen. Manden zijn geel, tot een diameter van 2,5 cm, talrijk, verzameld in rechtopstaande bloeiwijzen. Hij bloeit van 35-40 dagen. Winterhard, maar preventief mulchen en beschutting bij strenge winter is wenselijk. In een cultuur sinds 1900.

Buzulnik Vicha - Ligularia veitchiana

Homeland - West-China.

Vaste plant tot 200 cm hoog. Basale bladeren zijn hartvormig tot 40 cm lang, scherp getand. Talrijke bloemenmanden zijn geel, verzameld in een piekvormige bloeiwijze. Bloeit in augustus 35-40 dagen. Winterhard, maar preventief onderdak bij strenge winter is wenselijk. In cultuur sinds 1905.

Kempfer Buzulnik - Ligularia kaempferi

Homeland - Japan.

Meerjarige wortelstok kruidachtige plant. Bladeren zijn talrijk, afgerond of ovaal tot 25 cm breed, ongelijk gezaagd, groen. Bladstelen van behaarde bladeren. Manden zijn lichtgeel, tot 5 cm in diameter, op vertakte steeltjes van 40-50 cm lang, verzameld in trossen bloeiwijzen.

De gouden variëteit van deze soort (var. Aureo-maculata hort.) Wordt gekweekt in de volle grond aan de Zwarte Zeekust van Rusland. Meerjarig kruid met mooie, grote, ronde hoekige, heldergroene met gouden vlekken, basale bladeren op lange stelen. Bloeiwijzen zijn klein, geel. Hij bloeit in mei.

Grootbladige Buzulnik - Ligularia macrophylla

In het wild groeit het in West-Siberië, Centraal-Azië en het Verre Oosten. Het wordt gevonden in vochtige weiden en langs de oevers van rivieren en beken.

De onderste basale bladeren zijn langbladig, elliptisch, blauwachtig, 30-45 cm lang en bloeit halverwege de zomer. Bloeiwijze manden zijn geel, talrijk, verzameld in een borstelvormige pluim.

Bloemstengel tot 150 cm hoog. Winterhard zonder beschutting. Goed op de achtergrond van de mixborder.

Buzulnik handvormig gelobd of dunate - Ligularia x palmatiloba

Een indrukwekkende plant tot 1,8 m hoog en 0,9 cm in diameter. De onderste bladeren zijn groot, rond en diep gelobd. Grote geelachtige bloemen in een verticale, losse trosvormige bloeiwijze. Bloeitijd juli-augustus. De plant vraagt veel van bodemvocht.

Buzulnik Przewalski - Ligularia przewalskii

Homeland - Mongolië, Noord-China.

Meerjarig kruid tot 150 cm hoog. Verschilt in sierlijke, sterk gesneden, puntige bladeren op dunne roodbruine bladstelen. De manden zijn klein, geel, verzameld in spijkervormige, smalle bloeiwijzen tot 50-70 cm lang, waarvan de toppen enigszins doorhangen.

Tegen de bloeitijd is dit een van de vroegste buzulniki: de bloei begint eind juni en duurt 30 dagen. Het wordt aanbevolen om op vochtige, vruchtbare grond te planten. Het ziet er het beste uit in de buurt van vijvers en grote bloembedden. Ziet er geweldig uit met Aruncus ‘Zweiweltenkind’.

Buzulnik tangutsky - Ligularia tangutica

Homeland - China.

Sinakaliya tangutskaya (S. tangutica), bekend onder de namen Tigut ligularia (L. tangutica) of Tangut-peetzoon (Senecio tangutica), soms gekweekt in botanische tuinen. De spectaculaire plant lijkt deels op de Przewalski Buzulnik (L. przewalskii), maar heeft een knolachtige wortel. De knol vormt uitlopers en de plant plant zich dus gemakkelijk vegetatief voort. Klein vertakte stengels tot 70-90 cm hoog.

De bladeren zijn opengewerkt, diep geveerd, ontleed met smalle lobben. De bloemen zijn klein, in een verlengde bloeiwijze, geel. Hij bloeit in juli-augustus. Een zeer resistente plant die beter groeit op vochtige, soms zware kleigronden op schaduwrijke plekken. Je kunt het vermeerderen met zaden, maar zelf zaaien doet het bijna niet. Gordijnen moeten worden beperkt door buitensporige wildgroei.

Smalbladige Buzulnik - Ligularia stenocephala

Homeland - Noord-China.

Dicht bij de Przewalski Buzulnik. Het verschilt in grotere bloemen en hartvormige, scherp gekartelde bladeren.

In cultuur is er een hybride tussen Ligularia przewalskii en Ligularia stenocephala, die ‘The Rocket’ heette. Hij nam tekenen van beide ouders: bloemen met een diameter tot 5 cm op rechte donkere steeltjes tot een hoogte van 150-200 cm. Bladeren zijn dicht, grijs van vorm met ruw getande randen. In de herfst worden de bladeren van deze variëteit geschilderd in elegante paars-frambozentinten. Knap in gezelschap van Rodgersia aan het water.

Buzulnik, Siberische ligularia - Ligularia sibirica

Een plant die wijd verspreid is in Siberië en Centraal-Europa. Aan de oevers van stuwmeren, met gras begroeide moerassen, in struiken, op drassige, solonetzische, alpine en subalpiene weiden.

Vaste plant 30-130 cm hoog. De wortelstok is ingekort, de stengels zijn recht, gegroefd, aan de basis met vezelachtige overblijfselen van dode bladeren, groen, soms roodachtig in het onderste deel, kaal of diffuus behaard met bruinachtige of licht verbonden haren.

Rozetblaadjes zijn hartvormig, ovaal hartvormig, zelden driehoekig hartvormig of niervormig, 4-23 cm lang en 7-15 cm breed, dof of puntig aan de top, getand getand aan de top, kaal of verspreid behaard met bruinachtige haren aan de onderkant , de basislobben zijn meestal dof, enigszins uiteenlopend, de bladstelen zijn 1,5-3 keer langer dan de plaat, aan de basis zijn ze breder in m. korte vagina.

De onderste stengelbladeren zijn vergelijkbaar met basaal, maar kleiner, op kortere bladstelen, maar met langere omhulsels. De bladeren van de bovenste stengel zijn driehoekig of driehoekig hartvormig, langs de rand met kleine tanden, op korte bladstelen, uitgezet in een gezwollen vagina.

De bloeiwijze is langwerpig, eenvoudig, trosvormig van 5-50 manden; stengels onder bloeiwijze en steeltjes behaard met korte bruine haren, vaak vermengd met dunne witte haren; schutbladen ovaal lancetvormig, lancetvormig of lineair, langwerpig, 2,5-5 cm lang. Manden met rietbloemen met een diameter van 2,5-4,5 cm, hangend tijdens de bloei.

De wikkel is klokvormig, 9-11 mm lang en 7-12 mm breed, kaal of licht spinnenweb behaard, vaak met een vermenging van meercellige haren, aan de basis met 2 lancetvormige-lineaire of lineaire blaadjes, even lang als de wikkel of iets korter; de buitenste bladeren zijn lineair lancetvormig, de binnenste lancetvormig of breed lancetvormig, met een brede vliezige rand.

Rietbloemen zijn geel, inclusief 7-11, 10-20 mm lang en 3-5 mm breed. De bloemkroon van buisvormige bloemen is 7,5-8,5 mm lang, met een uitgebreid smal klokvormig deel, 4,5-5,5 mm lang. Crest geelachtig of bruinachtig, ongeveer 6 mm lang. Achenes zijn geelbruin, 4-5 mm lang. Hij bloeit van juli tot begin september. Vermeerderd door zaden en wortelstekken.

Fischer Buzulnik - Ligularia fischeri

Siberië, het Verre Oosten, Mongolië, China, Japan. In natte weiden, in spaarzame bossen, in struiken.

Vaste plant 30-150 cm hoog. De wortelstok is ingekort, de stengels zijn recht, eenvoudig, gegroefd, aan de basis met vezelachtige overblijfselen van dode bladeren, behaard met bruinachtig gekrulde meercellige haren. Rozetblaadjes zijn hartvormig, hartvormig, niervormig, minder vaak bijna speervormig, 12-23 cm lang en 10-25 cm breed, afgerond of kort naar de top gericht, op dunne lange bladstelen.

Het onderste stengelblad lijkt op rozet; gemiddeld - kleiner, puntig, op korte, gevleugelde, steeldragende bladstelen; de bovenste zijn klein, zittend, met een stengeldragende basis.

Buzulnik Hessey - Ligularia x hessei

Het is een hybride van tandrad en Wilson (Ligularia dentata (A. Gray) H. Hara x wilsoniana (Hemsl.) Greenm.).

Qua uiterlijk is deze hybride dichter bij de getande buzulnik - manden worden verzameld in een grote tros, maar meer losse bloeiwijze. Kamillebloemen hebben een diameter van ongeveer 5 cm. De bladeren zijn hartvormig, driehoekig, de struik is dicht, krachtig, met een diameter van meer dan 1 m en een hoogte van meer dan 2 m. De Hessey buzulnik bloeit in augustus gedurende 30-40 dagen. Het heeft variëteiten die verschillen in hoogte, bladkleur, steeltjes en de vorm van bloeiwijzen: ‘Laternchen’, ‘Gregynog Gold’.