Stikstofmeststoffen

Iedereen weet het: om het lichaam te laten bestaan, is de aanwezigheid van zuurstof, waterstof, koolstof en stikstof noodzakelijk. Het is duidelijk dat stikstof een van de belangrijkste elementen is in het leven van zowel planten, mensen als dieren. Voor planten is de stikstofbron natuurlijk de bodem. Afhankelijk van het type bodem, de "aantasting", verandert ook de hoeveelheid stikstof daarin. Meestal voelen verschillende culturen stikstofgebrek en groeien ze op zandige en zanderige leembodems. Het zijn dit soort bodems die altijd extra verrijking met stikstofmeststoffen nodig hebben, zodat de planten erop normaal aanvoelen.

Inhoud:

• Stikstofgehalte in de bodem
• Waarom hebben planten stikstof nodig?
• Soorten meststoffen die stikstof bevatten
• Gewassen waarvoor stikstof bijzonder belangrijk is
• Regels voor het gebruik van stikstofmeststoffen
• De gevolgen van een gebrek aan stikstof
• Kan er schade zijn door stikstofmeststoffen?

Stikstofgehalte in de bodem

Er is vastgesteld dat een aanzienlijk deel van de stikstof in de aarde geconcentreerd is in de laag, humus genoemd, daarin meer dan 5% stikstof. Natuurlijk, hoe dikker de humuslaag, hoe groter de hoeveelheid stikstof, daarom voelen planten zich op deze grond beter.

Humus is een zeer hardnekkige stof, de afbraak is traag, daarom komt de afgifte van minerale stoffen uit deze laag ook vrij langzaam. Slechts één procent van de vijf in de grond is een minerale stof die oplosbaar is in water, wat betekent dat het beschikbaar is voor consumptie door planten.

Daarom is zelfs bij aanwezigheid van een dikke laag humus een extra dressing van planten nodig, zij het bij lagere doses.

Waarom hebben planten stikstof nodig?

Dit element blijkt niet in elke organische verbinding te zitten. Er zit bijvoorbeeld geen stikstof in suikers, vezels, olie en zetmeel. Er zit stikstof in het aminozuur en het eiwit. Stikstof is een belangrijk bestanddeel van nucleïnezuur, het hoofdbestanddeel van letterlijk elke cel die verantwoordelijk is voor eiwitsynthese en duplicatie van erfelijke gegevens (duplicatie is de vorming van aanvullend erfelijk materiaal dat identiek is aan het materiaal dat al in het genoom aanwezig is).

Zelfs chlorofyl, waarvan bekend is dat het de opname van zonne-energie door planten bevordert, heeft ook stikstof in zijn samenstelling. Daarnaast is stikstof aanwezig in verschillende componenten van het organische medium, bijvoorbeeld in alkaloïden, lipoïden en soortgelijke stoffen.

Alle bovengrondse plantenmassa bevat stikstof en het grootste deel van dit element zit in de allereerste bladmessen. Met de voltooiing van de bloei en het begin van de vorming van de eierstok stroomt deze stof naar de voortplantingsorganen van planten en hoopt zich daar op en vormt eiwitten.

Tijdens de rijpingsperiode wordt de stikstof in de maximale hoeveelheid uit de vegetatieve organen gehaald en deze zijn sterk uitgeput. Als er veel stikstof in de grond zit en de plant het in grote hoeveelheden zal consumeren, zal dit element over bijna alle organen van de plant worden verdeeld, wat zal leiden tot een snelle groei van de bovengrondse massa, vertragingen in de rijping van bessen en fruit en een afname van het totale gewasgewas.

Alleen een evenwichtige stikstofconcentratie in de bodem kan hoge opbrengsten en voldoende productkwaliteit garanderen.

Die planten die stikstof in overvloed en niet in overmaat verbruiken, kunnen zich volledig ontwikkelen, standaard bladmessen vormen met een typische, vaak groene kleur, anders zullen ze vervagen en middelmatige gewassen vormen.

Soorten meststoffen die stikstof bevatten

Stikstofmeststoffen zijn stoffen die stikstofverbindingen bevatten. In totaal zijn er verschillende hoofdgroepen stikstofmeststoffen. Dit zijn nitraatmeststoffen (calcium en natriumnitraat), ammoniummeststoffen (ammoniumchloride en ammoniumsulfaat), ammoniumnitraatmeststoffen (ammoniumnitraat), amidemeststoffen (ureum) en vloeibare stikstofmeststoffen (ammoniakwater of watervrije ammoniak).

Stikstofmeststoffen, nitraatgroep

Beginnen met calciumnitraat, - de chemische formule is Ca (NO₃) ₂. Extern is calciumnitraat een wit granulaat waarin stikstof tot 18% bevat. Deze meststof is geschikt voor gronden met een hoge zuurgraad. Met de systematische en jaarlijkse introductie van calciumnitraat in de grond met een hoge zuurgraad, wordt een verbetering van de eigenschappen waargenomen. Calciumnitraat is zeer goed oplosbaar in water, dus u moet meststof opslaan in zakken die geen water doorlaten.

Bij het maken van calciumnitraat moet u onthouden dat het mengen met fosformeststoffen onaanvaardbaar is.

De volgende meststof is natriumnitraatDe chemische formule is NaNO₃. Deze meststof is kristallijn en bevat iets minder - tot 17% stikstof. Natriumnitraat is zeer goed oplosbaar in water en wordt perfect opgenomen door de wortels van planten. Deze meststof is veelzijdig en geschikt voor verschillende gewassen. In de herfstperiode kan deze meststof niet worden toegepast: de daarin aanwezige stikstof wordt actief weggespoeld in het grondwater.

Gezien de uitstekende oplosbaarheid in water en hygroscopiciteit, moet deze meststof op droge plaatsen worden opgeslagen.

Ammoniummeststoffen

De volgende groep is ammoniummeststoffen. In de eerste plaats in deze groep is ammoniumsulfaat, de chemische formule heeft de vorm (NH₄)₂ZO₄. Uiterlijk is deze meststof een sneeuwwit poeder, dat iets meer dan 20% stikstof bevat.

Ammoniumsulfaat kan zowel als de belangrijkste stikstofmeststof als als extra topdressing worden gebruikt. Het toedienen van deze meststof kan in de herfstperiode: stikstof uit de mest wordt vastgezet in de bodem zonder weggespoeld te worden in grondwater.

Bij jaarlijkse en systematische introductie van ammoniumsulfaat in de bodem kan bodemverzuring optreden, waarvoor deze meststof in een verhouding van één op twee moet worden gemengd met kalk of krijt.

Ammoniumsulfaat is niet hygroscopisch, daarom ontstaat er meestal geen opslag van de problemen. Het belangrijkste om te onthouden is dat u deze meststof niet kunt gebruiken in combinatie met alkalische topdressing, omdat er een risico bestaat dat de stikstofactiviteit wordt onderdrukt.

Ammoniumchloride, - de chemische formule is NH₄Cl. Deze meststof bevat ongeveer 26% stikstof. Extern is ammoniumchloride een geelwit poeder. Bij het maken van ammoniumchloride wordt het niet van de grond weggespoeld, tijdens opslag slaat deze meststof niet op en hoeft zelfs na vele jaren opslag niet te worden vermalen. Stikstof die vrijkomt uit ammoniumchloride in de bodem wordt perfect opgenomen door planten.

Het belangrijkste nadeel van deze meststof is het chloor in de samenstelling. Dus wanneer 10 kg stikstof op de grond wordt aangebracht, komt er in termen van de werkzame stof ongeveer tweemaal zoveel chloor in de grond en wordt het voor de meeste planten als giftig beschouwd. Daarom mag ammoniumchloride uitsluitend in het najaar worden geïntroduceerd om de chloorcomponent te deactiveren, maar er gaat ook tot 2% stikstof verloren.

Ammoniumnitraatmeststoffen

De volgende categorie is ammoniumnitraatmeststoffen, de leider in deze groep is ammoniumnitraat. Chemische formule ammonium nitraat ziet er zo uit - NH₄NO₃. Deze meststof heeft het uiterlijk van een gebroken wit korrelig poeder. Meststof bevat ongeveer 36% stikstof. Ammoniumnitraat kan worden gebruikt als hoofdmeststof of als extra topdressing.

Deze meststof is gecategoriseerd als een stof zonder ballast, daarom valt de belangrijkste toepassing op regio's met een tekort aan watervochtigheid. Het is opmerkelijk dat in bodems met overmatig vocht de efficiëntie van het gebruik van deze meststof praktisch wordt geminimaliseerd, omdat de stikstof in de meststof bijna volledig wordt weggespoeld in grondwater.

Ammoniumnitraat verdraagt ​​door verhoogde hygroscopiciteit geen opslag in vochtige ruimtes, waar het hard wordt en vrij snel koekt. Dit betekent natuurlijk niet dat de meststof waardeloos wordt, net voordat deze in de grond wordt gedaan, moet de salpeter worden gemalen, wat soms behoorlijk moeilijk is.

Als uw plannen het maken van een mengsel van ammoniumnitraat en fosformeststof, bijvoorbeeld superfosfaat, omvatten, moet u eerst superfosfaat mengen met neutraliserende meststof, bijvoorbeeld dolomietmeel, krijt of kalk, en de volgende stap is om het te mengen met ammoniumnitraat.

Vergeet niet dat de systematische en jaarlijkse introductie van ammoniumnitraat in de bodem leidt tot een verhoging van de zuurgraad. Het is opmerkelijk dat de zuurgraad van de bodem in de loop van de tijd het meest actief toeneemt, en in de beginfase van de toepassing is de verandering in zuurgraad onmerkbaar.

Om verzuring van de bodem te voorkomen, moet ammoniumnitraat samen met krijt, dolomietmeel en kalk in een verhouding van 1 tot 2 worden toegevoegd.

Het is interessant dat ammoniumnitraat in zijn pure vorm momenteel praktisch niet wordt verkocht, maar wordt verkocht in de vorm van verschillende mengsels. Het is erg populair en heeft goede recensies bij gebruik van een mengsel dat bestaat uit 60% ammoniumnitraat en 40% van verschillende neutraliserende componenten. In deze verhouding bevindt zich ongeveer 19-21% stikstof in het mengsel.

Group - Amide Meststoffen

Ureum, - de chemische formule heeft de vorm CH₄N₂O. Ureum wordt anders genoemd - ureum, deze meststof wordt als een van de meest effectieve beschouwd. Ureum bevat ongeveer 47% stikstof, soms 1% minder. Uiterlijk zijn dit sneeuwwitte korrels. Deze meststof wordt gekenmerkt door een verhoogd verzuringsvermogen en kan daarom alleen worden toegepast met neutraliserende stoffen - dolomietmeel, krijt, kalk. Ureum wordt zelden gebruikt als de belangrijkste meststof, het wordt meestal gebruikt als een extra bladtopdressing. Deze uitstekende bladmeststof is ook omdat het bladbladen niet verbrandt, maar goed door planten wordt opgenomen.

Er zijn in totaal twee merken ureum bekend, die A en B worden genoemd. Het merk onder de naam A behoort niet tot de categorie van zeer effectief en wordt zelden gebruikt in de gewasproductie. Typisch wordt ureum van het merk A gebruikt als toevoegingsmiddel voor dieren voor dieren, bijvoorbeeld geiten, koeien, paarden. Het ureummerk met de naam B is ureum verwerkt met additieven, specifiek gebruikt als meststof.

Vloeibare stikstofmeststoffen

Ammonia gehydrateerdof ammoniumhydroxide (ammoniakwater of vloeibare ammoniak). Chemische formule van ammoniumhydroxide NH₄OH. In feite is ammoniakwater ammoniak opgelost in water. In totaal zijn er twee soorten vloeibare ammoniak, de eerste bevat minimaal 19% en maximaal 26% stikstof en de tweede kan 15% tot 21% stikstof bevatten. Meestal wordt ammoniakwater geïntroduceerd met speciale apparatuur die deze meststof in de grond kan steken tot een diepte van ongeveer 14-16 cm.

De voordelen van vloeibare meststoffen zijn hun extreem lage prijs, snelle assimilatie door planten, een lange werkingsduur en een gelijkmatige verdeling van meststoffen in de bodem. Er zijn ook nadelen - dit is een nogal gecompliceerd transport en opslag, de mogelijkheid van ernstige brandwonden op de bladeren wanneer kunstmest op het oppervlak komt en de behoefte aan speciale apparatuur die is ontworpen voor het aanbrengen van vloeibare meststoffen.

Organische stikstofmeststoffen

Zoals je weet, is stikstof aanwezig in organische verbindingen, maar de hoeveelheid is klein. Zo is bijvoorbeeld bij runderafval stikstof niet meer dan 2,6%. In uitwerpselen van vogels, die vrij giftig zijn, is het tot 2,7%. Stikstof is ook aanwezig in compost, maar de hoeveelheid daar is, afhankelijk van de "ingrediënten" van compost, heel anders. De meeste stikstof in compost bereid uit slib uit meer, bladafval, groene massa onkruid en laagveen. Gezien de instabiliteit van het stikstofgehalte in organische meststoffen, is het gebruik ervan als hoofdmeststof niet wenselijk en dreigt het met voedingstekorten en stikstofgebrek voor planten. Bovendien zijn dergelijke meststoffen, hoewel ze de grond langzaam maar toch verzuren.

Gewassen waarvoor stikstof bijzonder belangrijk is

Over het algemeen heeft elk gewas stikstof nodig, maar de toepassingsdosis varieert voor bepaalde gewassen. Daarom kunnen alle planten worden ingedeeld in categorieën van stikstofbehoefte.

In de eerste categorie u kunt planten opnemen die met stikstof moeten worden gevoed voordat u ze in de grond plant om groei en ontwikkeling te activeren. Voor dergelijke gewassen is ongeveer 26-28 g stikstof, in termen van ammoniumnitraat en per vierkante meter oppervlakte, nodig per vierkante meter. Deze categorie omvat, uit groentegewassen: aardappelen, kool, paprika, aubergine, courgette, pompoen en rabarber; van bes en fruit: pruim, kers, framboos, braam en aardbei; van bloem: lila, roos, dahlia, pioen, violet, phlox, balsem, kruidnagel, Oost-Indische kers en zinnia.

Tweede groep - Dit zijn gewassen die minder stikstof nodig hebben. Gewoonlijk is slechts 18-19 g stikstof voldoende, in termen van ammoniumnitraat en per vierkante meter oppervlakte. Groentegewassen omvatten: tomaten, peterselie, komkommer, wortels, maïs, bieten en knoflook; van fruit en bessen: appelboom, bes, kruisbes; van bloem: alle eenjarigen en delphiniums.

Derde categorie - Dit zijn planten die met mate stikstof nodig hebben, niet meer dan 10-12 g per vierkante meter, berekend op ammoniumnitraat. Van groenten tot deze categorie: u kunt onder meer: ​​vroegrijpe aardappelen, slagewassen, radijs en uien; van fruit - het is een peer; uit bloem: bol, sleutelbloem, adonis, steenbreek en madeliefje.

Laatste categorie vereist een minimale hoeveelheid stikstof per vierkante meter, niet meer dan 5-6 g in termen van ammoniumnitraat. Groentegewassen zijn onder andere pittige kruiden en peulvruchten; van bloem - klaproos, azalea, juveniel, heide, muurpeper, Erica, postelein, rododendrons en cosmeas.

Regels voor het gebruik van stikstofmeststoffen

Vergeet niet dat alleen optimale doses stikstofmeststoffen de ontwikkeling en groei van verschillende gewassen positief kunnen beïnvloeden, en bemesting moet worden berekend op basis van het percentage stikstof in een bepaalde meststof, en maak ze ook op basis van het type grond, seizoen en planttype.

Als er bijvoorbeeld in het najaar stikstof in de bodem wordt gebracht, bestaat het risico dat het in het grondwater wegspoelt. Daarom is de lente de meest geschikte periode om stikstofhoudende meststoffen aan te brengen.

Als u van plan bent om bodems met een hoge zuurgraad te bemesten, meng dan stikstof met verschillende componenten die het verzurende effect neutraliseren - krijt, kalk, dolomietmeel. Zo worden meststoffen beter opgenomen en wordt de grond niet verzuurd.

Het is erg belangrijk voor bewoners van de steppegebied en bossteppe, waar de grond grotendeels droog is, om periodiek stikstofmeststoffen toe te passen, zonder scherpe onderbrekingen, die planten kunnen beïnvloeden in de vorm van vertragingen in groei, ontwikkeling en opbrengstvermindering.

Het is beter om stikstofbemesting 11-12 dagen nadat de sneeuw is gesmolten in de chernozemgrond uit te voeren. Het eerste topdressing wordt bij voorkeur uitgevoerd met ureum en wanneer planten de actieve fase van het groeiseizoen ingaan, voeg ammoniumnitraat toe.

De gevolgen van een gebrek aan stikstof

We hebben dit al gedeeltelijk genoemd, maar stikstoftekort wordt niet alleen geremd door groei. Bovendien beginnen de bladmessen van planten vaak een atypische kleur te krijgen, ze worden geel en dit is het eerste signaal voor bemesting. Bij een ernstig stikstofgebrek beginnen hun uiteinden, naast het vergelen van de bladmessen, langzaam uit te drogen.

Kan er schade zijn door stikstofmeststoffen?

Ja, misschien in het geval van een overaanbod.Meestal, met een overmaat aan stikstof, begint de bovengrondse massa van planten te actief te ontwikkelen, scheuten dikker te maken, bladbladen te vergroten, de internodiën worden groter. De groene massa krijgt atypische pracht en zachtheid en de bloei is zwak en kort, of komt helemaal niet voor, daarom vormt de eierstok zich niet en vormen fruit en bessen zich niet.

Als er veel stikstof is, verschijnen er brandwonden op de bladmessen, in de toekomst sterven dergelijke folders af en vallen ze van tevoren af. De dood van gebladerte leidt soms tot een gedeeltelijke dood van het wortelstelsel, daarom moet de toediening van stikstof strikt worden genormaliseerd.

De resultaten. We realiseerden ons dus dat alle planten stikstofmeststoffen nodig hebben, maar hun doseringen moeten correct worden bepaald en toegepast in overeenstemming met de aanbevolen termen, onder meer gebaseerd op de eigenschappen van de meststoffen zelf.

Bekijk de video: Goed bodemleven met goede voedingsstoffen (April 2021).