Cherry - vriendin cherry

Send

Kers is erg thermofiel, maar nu worden in Rusland rassen ontwikkeld die groeien en vrucht dragen onder barre klimatologische omstandigheden.

Van de recente prestaties van onze veredelaars kunnen we de variëteiten ‘Fatezh’, ‘Chermashnaya’, ‘Sinyavskaya’ en ‘Crimean’ noemen. In de afgelopen tien jaar van observatie was het rendement op kersen van deze rassen gemiddeld twee keer zo hoog als op kersen.

Kers of vogelkers (Prunus avium) - een houtachtige plant (tot 10 meter hoog) van de Rosaceae-familie, groeit wild in de bossen van Oekraïne, Zuid-Rusland, de Krim, de Kaukasus en wordt ook op grote schaal verspreid in cultuur.

Kers behoort, net als zijn naaste verwant, kers tot de Rosaceae-familie. Toegegeven, kersen hebben verschillende voordelen.

Dankzij de majestueuze kronen, bladeren in verschillende tinten en heldere bessen is het niet alleen decoratief in de lente, maar de hele zomer door. Ze heeft een rijk kleurenpalet - van lichtroze en geel tot bijna wit, van helder en donkerrood tot bijna zwart.

In tegenstelling tot kersen hebben zoete kersen geen last van coccomycose en moniliose.
Ongedierte houdt niet zo van haar en valt alleen in droge jaren aan. En tenslotte zijn kersen veel lekkerder en gezonder dan kersen.

Bladeren zijn kort puntig, elliptisch ovaal, gezaagd, licht gerimpeld; bladstelen met twee klieren aan de voet van de plaat, tot 16 cm lang.

Witte bloemen in de parasols. Vijf kelkblaadjes en bloembladen, veel meeldraden, één stamper.

Fruit - een zoete, bolvormige of licht hartvormige zwarte, gele of rode steenvrucht, in het wild groeiende kleiner dan in gecultiveerde, tot 2 cm in diameter.

Kersenbloesems eind maart - begin april, dragen vruchten vanaf de tweede helft van mei.

Landen

Zoals gewoonlijk moet je beginnen met het kiezen van een plek om te landen. Zelfs als je een winterharde variëteit hebt, moet de site worden beschermd tegen de noordenwind.. Een goede optie is licht glooiende hellingen op het zuiden of zuidwesten, evenals plaatsen aan de zuidkant van de gebouwen. Een kleine heuvel (maar geen heuvel) is wenselijk, het kan ook kunstmatig worden gedaan door het bodemniveau met een halve meter te verhogen. Kers - fotofiele culturen.

Basisbodemvereisten: voldoende vruchtbaar, goed belucht, vochtbestendig en vochtdoorlatend, naar type - lichte middelzware leem- of zanderige leem. Ongeschikte zware klei, veengronden en diepe zandstenen. Zoete kers vraagt veel vocht, maar verdraagt zelfs voor een korte periode geen waterstagnatie. Daarom kan het niet worden geplant in gebieden met grondwater.

Voor kruisbestuiving worden op de site minstens 2-3 variëteiten geplant. Het is erg goed als er kersen in de tuin groeien, waarvan de bloeidata samenvallen met de bloei van kersen.

Zaailingen worden in het vroege voorjaar geplant voordat de knoppen opzwellen, maar je moet je hier in de herfst op voorbereiden. De bodem van de landingskuil (diepte 50-60 cm), breedte 80 cm) wordt losgemaakt, 1-2 humusemmers worden gegoten, gemengd met de bovenste laag van de aarde en links. In het voorjaar wordt 0,3-0,4 kg superfosfaat, 100-120 g natriumsulfaat (1 kg as) aan de put toegevoegd en gemengd. Zoete kers heeft niet veel kunstmest nodig. Dit kan leiden tot de vorming van zeer sterke gezwellen, die aan het einde van het groeiseizoen vaak geen tijd hebben om te rijpen en in de winter te bevriezen.

Als de zaailingen tijdens het transport een beetje gedroogd zijn, dompel ze dan onder nadat ze de wortels 6-10 uur in water hebben bijgesneden.

Begraven landen is niet toegestaan voor kersen. Om ervoor te zorgen dat de wortelhals zich op het niveau van de grond bevindt, verhoogt u de zaailing tijdens het planten met 4-5 cm, omdat de grond in de toekomst zeker enigszins zal bezinken. Maak een gat rond, aan de randen waarvan een rol vormt, giet daar een emmer water. Na het besproeien de grond mulchen met turf of humus. Als de zaailing twee jaar oud is, met een vertakte kroon, verkort u de takken en maakt u ze ondergeschikt aan de centrale leider. Dit kan alleen in de vroege stadia van het planten. Als je te laat bent, kun je de zaailingen niet snijden. Verplaats deze operatie voor volgend voorjaar. De afstand tussen de bomen moet minimaal 3 m zijn.

Overmatige, langdurige groei van kersenscheuten in de herfst is ongewenst. Tegelijkertijd wordt de winterhardheid van planten aanzienlijk verminderd. Daarom wordt verse mest en grote doses stikstof aanbevolen en moet u de boom pas in het voorjaar bemesten, niet later dan april-mei. Alle werkzaamheden aan de bodembewerking in de bijna-stengelcirkel moeten medio september zijn afgerond. Fosfaatmeststoffen helpen de boom voor te bereiden op de winter, die in september zal worden aangebracht (40-60 g granulair superfosfaat per 1 vierkante meter van het kroonprojectiegebied).

De groei van kersenspruit is intens, dus het moet worden beperkt door jaarlijkse vormsnoei. Breng het alleen in het vroege voorjaar door voordat de nieren opzwellen. Je kunt dit niet doen in de herfst of winter. De taak van de tuinman is om de boom binnen bepaalde grenzen te houden. Tijdens de groeiperiode voordat de vruchtzetting begint, worden 1/5 jaarlijkse scheuten met 1/5 verkort. Door zwakke vertakking wordt de boom op 5-jarige leeftijd zelden uitgedund. Zorg er in de toekomst voor dat u alle takken die in de kruin gaan, de takken die niet goed zijn geplaatst, verwijdert en de vorming van scherpe vorken voorkomt. Verwijder bij het sanitair snoeien gebroken, zieke en droge takken met de verplichte reiniging van de secties en verwerk ze met tuinplamuur. Bovendien, whitewash stammen en bases van skeletachtige takken in de herfst en lente, bedek ze voor de winter met vuren takken of ander materiaal van knaagdieren.

Zorg

In de zomer wordt er 3 extra irrigatie uitgevoerd, telkens met mulchen of losmaken van de bodemkorst. Snoeien wordt alleen in het voorjaar uitgevoerd, waarbij jaarlijkse takken worden verwijderd, de centrale geleider moet 20 cm boven de skeletachtige takken zijn.

Terwijl de tuin jong is, kunnen aardbeien, bloemen en bessenstruiken in de gangpaden worden geplant, maar de kersen zullen snel sluiten, dus op een dergelijke aanplant mag jarenlang niet worden gerekend.

In het plantjaar wordt de grond behouden in de vorm van zwarte damp. In dit geval wordt onkruid gedurende het hele groeiseizoen volledig vernietigd. Het jaar daarop is de diameter van de stamcirkel minimaal 1 m. Daarna komt er nog eens 0,5 m per jaar bij. Deze ruimte moet volledig schoon worden gehouden van onkruid en bedekt met mulchmateriaal.

Kers bloeit vroeg en draagt vrucht, want deze grote reserves aan voedingsstoffen in de grond zijn nodig; ze worden in de herfst aangevuld, door organische en minerale voedingsstoffen te combineren, wordt de hoeveelheid kunstmest bepaald na grondanalyse.

Het is raadzaam om meststoffen te planten tot een diepte van 20 cm Droge meststoffen kunnen een negatief effect hebben: in droge gebieden is het raadzaam om minerale meststoffen eerst in water op te lossen en pas daarna in de zone van de grootste opeenhoping van zuigwortels te brengen.

Het is zinloos om direct onder de stengel oplossingen te maken: er zijn wortels die voedingsstoffen praktisch niet kunnen opnemen.

De productiviteit kan worden verbeterd door groene mest te gebruiken.. Voor dit doel worden peulvruchten geselecteerd - wikke, lupine, erwten, sainfoin, etc. Honingplanten, mosterd en phacelia zijn ook nodig. Het zaaien van groenbemesting begint in de 2e helft van het groeiseizoen, zodat in de herfst een normale grasstand ontstaat voor het maaien en zaaien in bijna-stengelcirkels.

Zowel jonge als volwassen bomen zijn gevoelig voor een gebrek aan vocht in de grond, extra water geven zal nooit pijn doen, maar ze zijn vooral nuttig voor het begin van de winterkou en water geven wordt niet per ongeluk winterwinter genoemd: haast je niet om ze uit te voeren. Kies de tijd voordat u de grond losmaakt.

Winterirrigatie is veel nuttiger en effectiever dan bronwater, terwijl de grond verzadigd is met vocht tot volledige vochtcapaciteit. Als het niet mogelijk was om een dergelijke watergift uit te voeren, dan is het in het voorjaar, voor de bloei, noodzakelijk om deze ernstige misrekening te corrigeren.

Snoeien

Kersenbomen hebben een krachtige stam, een sterk skelet met sterke skelettakken, met een uitgesproken beugverdeling op de stengel, vooral de takken van de eerste en tweede orde, die bij de meeste soorten onder een hoek van 40-50 ° vertrekken. De vorm van de kroon kan verschillen: piramidevormig, wijd verspreid, bolvormig.

In kersen worden voornamelijk schaarse en komvormige kronen gevormd, zoals in kersen. De spaarzame kroon wordt gemaakt op variëteiten met een goede vertakking en vormt deze uit 5-6 hoofdtakken. In het eerste niveau blijven er takken van de eerste orde over, waarvan er 2 aangrenzend kunnen zijn, en de derde moet 15-20 cm hoger zijn dan de eerste twee, in het tweede niveau blijven er 2 takken over. De tweede laag wordt op een afstand van minimaal 70 cm van de onderste eerste laag geplaatst. Over 2 takken van de tweede laag wordt een enkele tak gevormd op een afstand van 30 cm van hen. De centrale geleider wordt in dit geval een jaar na de vorming van de laatste enkele tak weggesneden.

Het is belangrijk om speciale aandacht te besteden aan de vertakkingshoeken bij het vormen van de kersenkroonomdat het hout nogal kwetsbaar is en wanneer de tak wordt afgebroken, ontstaat er een diepe wond over de gehele lengte van de stengel tot aan de grond, wat vaak leidt tot ziekte en zelfs de dood van de boom. De meest gewenste vertakkingshoek is 45-50 °. Een krans van takken is niet toegestaan. De semi-skeletachtige takken van de kroon vormen twee in twee op de takken van de onderste laag. Ze moeten op een afstand van minimaal 50 cm van de stengel en van elkaar worden geplaatst. Semi-skeletachtige takken worden het best gevormd uit takken met een hellende positie, of om ze een dergelijke positie te geven door een kousenband. Bij het vormen van een komvormige kroon boven de stengel worden 4-5 skelettakken gelegd.

Kersen zijn, net als kersen, vatbaar voor actieve groei in de eerste 5 jaar en vormen lange jaarlijkse groei die moet worden ingekort, met een lengte van niet meer dan 40-50 cm. Op sterk vertakte jonge bomen wordt zomersnoei van scheuten gebruikt, wat de kroonvorming versnelt en de opbrengst verhoogt. Dit komt door het feit dat op lange takken bloemknoppen worden gevormd in het midden van de tak, en na het snoeien in de zomer neemt hun aantal toe en neemt ook de verzadiging van boekettakken toe.

Om semi-skeletachtige takken te vormen, wordt er gesnoeid zodra de scheuten een lengte van 70 cm bereiken, ze worden met 20 cm ingekort, rekening houdend met de overlapping van de scheuten. Scheuten die niet worden gebruikt bij de vorming van het skelet van de kroon worden ingekort tot een lengte van 20-30 cm. De kroon van kersen moet ook in hoogte worden ingekort tot 4-5 m, waarbij de skeletachtige takken boven de externe tak worden gesneden.

Na het snoeien moeten de wonden worden behandeld en bedekt met tuinvariëteiten, omdat kersen overvloedig kauwgom vertonen.

Voortplanting van zoete kers

Verspreid de kersenzaden en het enten. Er moet aan worden herinnerd dat de meeste kersen, wanneer ze worden vermeerderd door zaden van bestoven variëteiten, oneetbaar fruit hebben. Wilde kersen worden vermeerderd door zaden om voorraden te verkrijgen. Onderstam van wilde kers is compatibel met alle soorten.

De beste en vorstbestendige voorraad voor kersen zijn gewone kersen. Dergelijke bomen zijn niet erg lang, worden gekenmerkt door verhoogde winterhardheid, verhoogde productiviteit en verdragen gemakkelijk het staande grondwater. Nadeel is de verhoogde vorming van wortelscheuten.

Om voorraad te kweken, worden zaden in het vroege voorjaar in de grond gezaaid. Zodat de zaailingen niet uitgroeien, worden ze dicht genoeg in de grond gezaaid, met een rijafstand van 10 cm. Op zanderige leemachtige leembodems worden de zaden gezaaid tot een diepte van 5 cm. Met de opkomst van zaailingen worden ze uitgedund, waardoor de zaailingen van kers 3-4 cm. De grond bij de zaailingen is noodzakelijk blijf in een schone, losse staat en vergeet ook niet om knaagdieren te bestrijden.

Kersenteelt wordt meestal vermeerderd door enten. De meest gebruikelijke manier is ontluiken. Meestal wordt het uitgevoerd in de tweede helft van juli - begin augustus. Voor vruchtdragende bomen worden scheuten met een lengte van ten minste 40 cm genomen voor het ontluiken, waarbij een basis met 6-7 knoppen overblijft wanneer ze worden gesneden. Korte scheuten bloeien voornamelijk en worden niet gebruikt voor het ontluiken.

Het is mogelijk om de kers met een oog zonder hout en met hout te granuleren. De houtloze methode geeft meestal betere resultaten. Kers kan een groot percentage niet-geplante ogen hebben, dus u kunt het beste meerdere ogen op elke bouillon planten.

Hoe kersen van vogels redden?

Tuinders weten dat het kweken van een goede oogst het halve werk is. Het is belangrijk om het te bewaren. En allereerst van vogels, die letterlijk binnen een uur het gewas kunnen vernietigen. Geen wonder dat de kers "vogelkers" wordt genoemd. Ze komen vogels niet tegen: ze stoppen knuffels, rammelaars, spiegels, hangfolie, reflecterende banden, glanzende cd's, kerstslingers. Pluche katten worden op bomen geplant en er worden lichtblauwe vlaggen opgehangen (er wordt aangenomen dat vogels bang zijn voor deze kleur). Trek de draad tussen de bomen. Ja, dit helpt allemaal, maar voor een korte tijd. Vogels begrijpen snel alles en, niet bang voor 'horrorverhalen', zitten ze weer op kersen. Kan echt de netwerken helpen die de bomen bedekken. Ze zijn in de handel verkrijgbaar, lichtgewicht en comfortabel.

Rassen

Gouden Loshitskaya. Het ras is gefokt uit zaailingen van Denisena-variëteit geel van vrije bestuiving. De boom is erg lang. De kroon is breed piramidaal, enigszins spreidend naarmate hij ouder wordt, sterk vertakt, blad is goed. Hij bloeit in het midden. De variëteit is zelfvruchtbaar. Goede bestuivers - variëteiten Zhurba, Severnaya, Narodnaya, Denisena geel. De vruchten zijn klein (3–3,5 g), rond hartvormig, crèmekleurig, soms met een lichte, zachtroze kleur aan de zonnige kant. De pulp is zacht, zoet, met een licht verfrissend aangenaam zuur. De steen is klein, eivormig en goed gescheiden van de pulp. Het draagt vrucht in het 3e jaar na het planten. De vruchten rijpen in het eerste decennium van juli. Het ras is winterhard, middelmatig bestand tegen coccomycose, hoogproductief.

Mensen. Het ras is afkomstig van zaailingen van Pashkevich-kers uit vrije bestuiving. Een boom met een matige groei, de kroon is breed piramidaal, dicht bedekt met vervuilende takken. De variëteit is gedeeltelijk zelfvruchtbaar, met kruisbestuiving is het percentage nuttige eierstokken veel hoger. De beste bestuivers zijn de variëteiten Golden Loshitskaya, Liberation. De vruchten zijn middelgroot (4 g), afgerond. De schil is donker kers of bijna zwart, glanzend. Het vlees is donkerrood, sappig, zacht en van uitstekende smaak. Het sap is erg gekleurd. De steen is rondovaal, klein, goed gescheiden van de pulp. De variëteit is zeer winterhard, resistent tegen coccomycose, productief.

Zhurba (Snow Maiden). De variëteit is gefokt door Denisena zoete kersenzaden te zaaien van gratis bestuiving. Een boom met een gemiddelde groei, de kroon is breed piramidaal, met de leeftijd hangen de onderste takken iets. Bloeit in de vroege stadia. Het ras is gedeeltelijk zelfvruchtbaar. Goede bestuivers - variëteiten Narodnaya, Severnaya, Zolotaya Loshitskaya, Liberation. De vruchten zijn middelgroot (3,5 g), hartvormig. De huid is dof wit. Het vruchtvlees is lichtgeel, middelgroot, sappig, zoet, aangenaam van smaak. De steen is klein, goed gescheiden van de pulp. Het begint vruchten af te werpen in het 4e jaar na het planten en rijpt in de eerste tien dagen van juli. Het ras is zeer winterbestendig, middelmatig bestand tegen coccomycose, jaarlijks met een hoge opbrengst.

Nootmuskaat. Het ras is afkomstig van zaailingen van Pashkevich-kers uit vrije bestuiving. De boom is middelgroot, relatief vertakkend en vormt een breed piramidale kroon met dicht op elkaar staande vervuilde takken. De zelfvruchtbaarheid is laag. De beste bestuivers zijn rassen Severnaya, Zolotaya Loshitskaya. De vruchten zijn middelgroot (3,8 g), afgerond. De huid is paarszwart, glanzend. Het vruchtvlees is donkerrood, medium dichtheid, zoet, met een nootmuskaatsmaak, het sap is erg gekleurd. De steen is middelgroot, goed gescheiden van de pulp. Het komt in het 4e-5e jaar na het planten. De vruchten rijpen in de eerste helft van juli. Het ras is winterhard, middelmatig bestand tegen coccomycose, productief.

Syubarovskaya. De variëteit is veredeld door de variëteit Noord-kersen te kruisen met de Victory-kersensoort. De boom is krachtig, met een brede piramidale kroon. De beste bestuivers zijn rassen Severnaya, Narodnaya, Muscat. De vruchten zijn groot (4,6 g), hartvormig.De huid is donkerrood, met een wasachtige laag. De pulp is donkerrood, middelmatige dichtheid, zoete smaak. Het sap is intens gekleurd. Het begint vruchten af te werpen in het 4e jaar na het planten. De vruchten rijpen eind juni - begin juli. De variëteit is winterhard, resistent tegen coccomycose, productief.

Gronkovaya. De variëteit is gefokt door bestuiving van de Noord-kersensoort met een mengsel van stuifmeel
zoete kers. De boom is middelgroot, met een breed piramidale kroon van gemiddelde dichtheid. Bloeit in de vroege stadia. De beste bestuivers - variëteiten Narodnaya, Beauty.

Zhurba. De vruchten zijn groot (4,8 g), hartvormig. De pulp is donkerrood, gemiddelde dichtheid, hoge smaak, sap is intens gekleurd. De steen is klein, goed gescheiden van de pulp. De vroegste rijpende variëteit van de Wit-Russische fokkerij (2-3e decennium van juni). De variëteit is winterhard, resistent tegen coccomycose, productief.

noorden. De variëteit is gefokt door zaden van gecultiveerde kersen te zaaien uit vrije bestuiving. De boom is middelgroot, met een rugpiramidale compacte maar niet dichte kroon, met een groot aantal vervuilende takken. Goede bestuivers zijn rassen Zolotaya Loshitskaya, Beauty, Muscat, Narodnaya, Pobeda. De vruchten zijn medium (3,4 g), dof van hart. De hoofdkleur van de huid is witachtig, met een intens roze wazige blos. Het vruchtvlees is lichtroze, zacht zoet, met een licht aangenaam zuur. De steen is medium, goed gescheiden van de pulp. De vruchten rijpen half juli. Het ras is zeer resistent tegen coccomycose en levert jaarlijks een hoge opbrengst op.

Festival. De variëteit is gefokt door het zaaien van zaden van de Amerikaanse variëteit Beauty uit Ohio uit vrije bestuiving. Zoned in Litouwen (voor tuinieren). De boom is krachtig, met een zeldzame verspreidende kroon. De beste bestuivers - variëteiten Zaslonovskaya, Zhurba, Beauty, Muscat. De vruchten zijn middelgroot (3,5-4 g), hartvormig. De hoofdkleur van de huid is crème, het omhulsel is intens roze. De pulp is romig, zacht, sappig, zoet, met een licht aangenaam zuur. Het draagt vrucht in het 5e jaar na het planten. Het ras is winterhard, hoogproductief.

Zaslonovskaya. De boom is middelgroot, met een brede piramidale compacte kroon. Goede bestuivers - variëteiten Victory, Zhurba, Liberation. De vruchten zijn middelgroot (3,5-4 g), rond hartvormig, crèmekleurig. Het vruchtvlees is zacht, sappig, zoet, met zacht, verfrissend zuur. De steen is klein, goed gescheiden van de pulp. De vruchten rijpen in het derde decennium van juni. De variëteit is winterhard, productief.

Schoonheid. Het ras is gekweekt uit zaailingen van het Amerikaanse ras Beauty uit Ohio uit vrije bestuiving. Goede bestuivers zijn rassen Severnaya, Likernaya, Zhurba, Drogana geel. De vruchten zijn groot (6-7 g), hartvormig. De hoofdkleur is lichtgeel, het omhulsel is framboosrood met een heldere kersenrode blos aan de zonnige kant. Romige pulp, medium dichtheid, sappig, zoet, met verfrissend zuur. De variëteit, bevriezend in strenge winters, resistent tegen coccomycose, gemiddelde opbrengst.

zege. De variëteit is gefokt door zaden van kers Gaucher zwart te zaaien van vrije bestuiving. De boom groeit sterk, met een zeldzame, licht spreidende kroon, met een groot aantal overgroeiende takken. De variëteit is bijna zelfvruchtbaar. Goede bestuivers zijn rassen Severnaya, Muskatnaya, Zolotaya Lososhitskaya. De vruchten zijn groot (7 g), dof van hart. De huid is donkerrood, glanzend. De pulp is donkerrood, sappig, dicht, zoet, met nauwelijks merkbaar aangenaam zuur. De steen is klein, goed gescheiden van de pulp. De vruchten rijpen eind juni en begin juli. Het ras is zwak winterbestendig, matig resistent tegen coccomycose, matig opbrengstend.

Valery Chkalov. De variëteit is gefokt in het Michurin Central Genetic Laboratory (zaailing van de variëteit roze kersen). De mate van zelfvruchtbaarheid is laag. Bestuivers - variëteiten Red Dense, Syubarovskaya, Narodnaya, Zhurba. De vruchten zijn groot (7 g), hartvormig. De pulp is donkerrood, sappig, dicht, zoet, met verfrissend zuur. Het sap is gekleurd. De steen is middelgroot, goed gescheiden van de pulp. Het ras is relatief winterhard, middelmatig resistent tegen coccomycose, middelmatig productief.

Ziekten en plagen

Coccomycose. Het treft voornamelijk bladeren, minder - scheuten, stengels en fruit. Het veroorzaakt de meeste schade in regenachtige jaren. In juni verschijnen er kleine roodachtige vlekken op de bladeren. Aanvankelijk zijn ze klein, nemen dan in omvang toe, gaan samen en nemen vaak het grootste deel van het blad in beslag. Met een sterke laesie van coccomycose vallen de bladeren voortijdig, de secundaire groei van scheuten begint. Dit vermindert de opbrengst, vertraagt de rijping, verzwakt de planten en vermindert hun winterhardheid. De paddenstoel overwintert in de weefsels van de aangetaste bladeren.

Moniliose. Mensen noemen het grijze rot of een moniliale brandwond. De ziekte treft alle steenvruchten, veroorzaakt het uitdrogen van bloemen en rot van het fruit. In de zomer drogen steeds meer nieuwe takken uit. Ernstige schade aan de scheuten en takken kan de dood van de hele boom veroorzaken. Bij nat weer vormen zich grijze kussentjes met schimmelsporen op de eierstokken. Fruit is na verloop van tijd bedekt met dezelfde samengevoegde pads, gerimpeld en droog.

Beheersmaatregelen. Beschermende behandeling met 1% Bordeaux-vloeistof wordt onmiddellijk na de bloei uitgevoerd en vervolgens 2 weken na de oogst. Tegelijkertijd worden aangetaste scheuten, fruit en gevallen bladeren verwijderd en vernietigd, tandvleeswonden behandeld. In plaats van Bordeaux-vloeistof zijn andere toegestane fungiciden geschikt.

Kleasterosporiose of geperforeerde vlekken - tast de knoppen, bloemen, bladeren, scheuten en takken aan. Op de bladeren manifesteert de ziekte zich in de vorm van bruine vlekken met een donkerdere rand aan de rand. Ze vallen eruit, waardoor gaten ontstaan. Vlekjes op de scheuten veroorzaken weefselsterfte, tandvlees, fruit valt af of droogt volledig af. Geïnfecteerde bladeren vallen voortijdig weg. Paddestoel overwintert in de weefsels van scheuten en scheuren in de schors.

Wachten op uw advies!